De eerste stagedag
Blijf op de hoogte en volg Esther
28 Maart 2017 | Kenia, Kisumu
Dit was me de eerste stagedag wel.
Gister hebben we kennis gemaakt met onze stageplaatsen. Yoni, Roxanne, Lotte en ik zitten samen bij mama Nigina (een weeshuis) en Manuela zit in een district hospital. We zijn op beide stageplaatsen maar heel kort geweest, hierdoor hadden we niet een heel duidelijk beeld wat ons vandaag, onze eerste stagedag, te wachten stond. Vanmorgen moesten we rond 7 uur op. Onze tuktukdriver Sammy haalde ons om kwart over 8 op. We hadden alle 5 wel de nodige zenuwen.
We gingen eerste met z'n alle naar mama Nigina, omdat we daar Milli en Sarah zouden meeten. Manuela zou van daaruit doorgaan met Milli en Sarah naar het ziekenhuis.
We hebben een rondleiding gekregen. Het is best een groot terrein met veel kamertjes. We hebben ook gezien waar de kinderen slapen. Er zijn slaapplekken voor de jongens, de meisjes en de baby's. Ik wist totaal niet wat ik hier van moest verwachten maar het was heel indrukwekkend. Na de rondleiding zijn Manuela, Sarah en Milli vertrokken. Toen was het up to us.
Ik ben 's morgens begonnen bij de allerkleinste. Deze lagen op 1 matras met z'n 6 of 7en te slapen. Ik heb gewacht tot de wakker waren en een beetje met ze gespeeld. Later mocht ik van mama Pamilla (alle verzorgende mensen bij mama Nagina heten mama), met de kindjes naar buiten. Buiten staat er een draaischommel, een gewone schommel en een glijbaan. De kinderen vinden het geweldig om buiten te spelen. Toen ik buiten was kwamen Yoni, Roxanne en Lotte ook naar buiten. Die hadden 's morgens de was gedaan. De kinderen krijgen tussendoor 2 witte boterhammen en een mengelsmoesje van vla en water. Ik heb samen met Roxanne gegeven aan de kinderen. En dan zijn het niet 5 kinderen maar 30...
Even later ben ik met de kinderen die les krijgen in een lokaaltje gaan voetballen. Ik vond het leuk om mee te doen, maar met 30 graden ben je na een halfuurtje toch echt wel uitgespeeld. Na het voetballen hebben we met z'n 4e even lekker gegeten en een beetje gepraat over wat we mee gemaakt hadden. Ik merk dat ik erg veel steun heb aan de meiden, ook omdat we hetzelfde mee maken.
Na de lunch hebben we een beetje met de kinderen gespeeld en geknuffeld. Toen vroeg mama Rose of ik de kleine kinderen wilde helpen met eten. We hebben hier niet veel spullen, wat ik verwacht had, maar ze hadden niet eens een vork of een lepel om de kinderen eten te geven. Ik had dit niet verwacht en hierdoor viel mijn mond ook een beetje open van verbazing.
Als laatste heb ik de mama's geholpen met het wassen van de schoolkleding. 's morgens wassen de mama's de gewone kleding van de kinderen en 's middags de schoolkleding. Dit zijn kleine uniforms.
Wat heel leuk was van vandaag is dat de kinderen ons Swahilisch leren en wij hun Nederlands. Dit is niet altijd makkelijk maar wel heel leuk om te doen.
We zijn vandaag wat eerder terug gegaan naar Pabaris omdat de mama's niet wilde dat we met de tuktuk door de regen moesten, omdat er regen is voorspeld. Gelukkig is het tot nu toe droog. En 30 graden. Dat maakt dat ik maar eens ga zwemmen.
Kwaheri! (doei)
Gister hebben we kennis gemaakt met onze stageplaatsen. Yoni, Roxanne, Lotte en ik zitten samen bij mama Nigina (een weeshuis) en Manuela zit in een district hospital. We zijn op beide stageplaatsen maar heel kort geweest, hierdoor hadden we niet een heel duidelijk beeld wat ons vandaag, onze eerste stagedag, te wachten stond. Vanmorgen moesten we rond 7 uur op. Onze tuktukdriver Sammy haalde ons om kwart over 8 op. We hadden alle 5 wel de nodige zenuwen.
We gingen eerste met z'n alle naar mama Nigina, omdat we daar Milli en Sarah zouden meeten. Manuela zou van daaruit doorgaan met Milli en Sarah naar het ziekenhuis.
We hebben een rondleiding gekregen. Het is best een groot terrein met veel kamertjes. We hebben ook gezien waar de kinderen slapen. Er zijn slaapplekken voor de jongens, de meisjes en de baby's. Ik wist totaal niet wat ik hier van moest verwachten maar het was heel indrukwekkend. Na de rondleiding zijn Manuela, Sarah en Milli vertrokken. Toen was het up to us.
Ik ben 's morgens begonnen bij de allerkleinste. Deze lagen op 1 matras met z'n 6 of 7en te slapen. Ik heb gewacht tot de wakker waren en een beetje met ze gespeeld. Later mocht ik van mama Pamilla (alle verzorgende mensen bij mama Nagina heten mama), met de kindjes naar buiten. Buiten staat er een draaischommel, een gewone schommel en een glijbaan. De kinderen vinden het geweldig om buiten te spelen. Toen ik buiten was kwamen Yoni, Roxanne en Lotte ook naar buiten. Die hadden 's morgens de was gedaan. De kinderen krijgen tussendoor 2 witte boterhammen en een mengelsmoesje van vla en water. Ik heb samen met Roxanne gegeven aan de kinderen. En dan zijn het niet 5 kinderen maar 30...
Even later ben ik met de kinderen die les krijgen in een lokaaltje gaan voetballen. Ik vond het leuk om mee te doen, maar met 30 graden ben je na een halfuurtje toch echt wel uitgespeeld. Na het voetballen hebben we met z'n 4e even lekker gegeten en een beetje gepraat over wat we mee gemaakt hadden. Ik merk dat ik erg veel steun heb aan de meiden, ook omdat we hetzelfde mee maken.
Na de lunch hebben we een beetje met de kinderen gespeeld en geknuffeld. Toen vroeg mama Rose of ik de kleine kinderen wilde helpen met eten. We hebben hier niet veel spullen, wat ik verwacht had, maar ze hadden niet eens een vork of een lepel om de kinderen eten te geven. Ik had dit niet verwacht en hierdoor viel mijn mond ook een beetje open van verbazing.
Als laatste heb ik de mama's geholpen met het wassen van de schoolkleding. 's morgens wassen de mama's de gewone kleding van de kinderen en 's middags de schoolkleding. Dit zijn kleine uniforms.
Wat heel leuk was van vandaag is dat de kinderen ons Swahilisch leren en wij hun Nederlands. Dit is niet altijd makkelijk maar wel heel leuk om te doen.
We zijn vandaag wat eerder terug gegaan naar Pabaris omdat de mama's niet wilde dat we met de tuktuk door de regen moesten, omdat er regen is voorspeld. Gelukkig is het tot nu toe droog. En 30 graden. Dat maakt dat ik maar eens ga zwemmen.
Kwaheri! (doei)
-
28 Maart 2017 - 14:03
Corine:
Esther wat een ervaring, leuk om te lezen wat je hebt gedaan vandaaag, liefs -
28 Maart 2017 - 17:44
Willemien:
Wat een verschil he met hoe wij het in nederland gewend zijn, dat grijpt jullie wel aan. -
28 Maart 2017 - 18:59
Ton :
Hoi Esther
Vrouwen in Kenia worden aangesproken zodra ze moeder zijn naar hun eerst geboren kind
(Begrijp dat je voor het eerst in Kenia bent ) -
28 Maart 2017 - 21:27
Opa En Oma:
Esther wat een leuke foto's en wat een bijzondere indrukken op zo'n eerste stagedag -
29 Maart 2017 - 11:16
Elise:
Hey Esther, wat super leuk dat alles goed haag! Misschien zou je is kunnen kijken wat lepels en vorken zouden kosten daar? En dan een sponsor potje maken ik sponsor wel mee aan de lepels en vorken (bestek). Veel succes daar!
Groetjes Elise -
29 Maart 2017 - 21:55
Milly:
Hoi Esther, Leuk hoor om je verhalen te lezen. Klinkt goed allemaal! Zet hem op! Lieve groet Milly Mill en de andere Donsjes -
30 Maart 2017 - 09:51
Anne-Louise:
Wauw, zo gaaf om alles te lezen !
Veel succes en geniet ervan eh !
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
