Een traan gelachen en een traan gehuild
Blijf op de hoogte en volg Esther
04 Mei 2017 | Kenia, Kisumu
Vandaag was m'n laatste officiële stagedag bij mama Ngina. Ik ben hier 6 weken, 4 dagen in de week geweest. Ik ben iedere dag met super veel plezier hiernaar toe gegaan en elke dag was leuk. In het begin is alles een beetje wennen en kijk je een beetje de kat uit de boom. Maar niet allen jij, ook de kinderen. Maar vanaf dag 1 kon ik het al met een groot aantal kinderen vinden, en ik kon ook gewoon lekker mezelf zijn.
De derde week dat we bij onze stage waren, kregen alle kinderen in Kenia vakantie. Dit betekend dat AL de kinderen bij mama Ngina thuis zijn (tussen de 50/60 kinderen). Hieraan moest ik weer wennen, maar ook dit wende vlug. Ik dacht altijd dat ik alleen goed overweg kon met de kleine kindjes, maar deze stage heeft me het tegendeel bewezen. Ik heb ontzettend genoten van de tijd bij de oudere kids. In Kenia spreken ze veel Engels, en daarnaast een aantal lokale talen (Lulo en Swahili). Maar de kinderen leren alleen Engels op school. De communicatie met de kleine kinderen is dus best een dingetje geweest. Gelukkig konden we goed communiceren met de ouderen en waren ze ook niet te beroerd om ons een beetje te helpen.
Hoe een dag stage eruit ziet:
M'n wekker gaat 's morgens om half 7 af. Dan ga ik me klaar maken (douche, omkleden en ontbijten). om 7:45 staat de tuktuk voor de deur. Dan rijden we eerst langs het District Hospital waar drie meiden stage lopen (1 in het ziekenhuis, zij studeert doktersassistent en de andere 2 op de psychiatrische inrichting). Daarna rijdt Sammy (onze driver) door naar mama Ngina. Hier worden we iedere ochtend vol lof ontvangen. De tweede week wist iedereen m'n naam al (hier maakte ze ook goed gebruikt van, het was niet bijzonder als ik af en toe hoofdpijn had). Nadat we hartelijke onthaalt waren, liepen we door naar de baby's. Onderweg gaven we iedereen netjes een handje, natuurlijk. Als we een beetje met de baby's gespeeld hebben gaan we een rondje doen over het terrein. Hierna is het tijd voor thee. In het begin kregen we Keniaanse thee (melk en suiker met een beetje thee), maar nadat we hadden aangegeven dat we liever black-tea hebben kregen we die. Na de thee gaan we altijd bij de ouderen kinderen zitten. Wat we daar doen, kan ik kort over zijn: we zitten altijd te dollen met elkaar. En geloof me, geen enkel moment met de oudere kinderen is saai of hetzelfde. 's Middags hielp ik soms in de keuken of gingen we nog naar de baby's. Om 4 uur komt onze tuktuk weer en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.
Het klinkt alsof we niet zoveel doen op een dag, en dat is ook zo. Maar daar buitenom vind ik het super leuk! Vandaag was dus onze laatste stagedag. We hebben vanmorgen stoelen, tafels en verf gekocht van het sponsorgeld. Hiermee hebben we het klaslokaal opgeknapt. Morgen zie ik het resultaat, en ik ben hier super benieuwd naar.
Om kwart voor 4 was Sammy er en toen kwam toch echt het moment van afscheid. Ik had wel gedacht dat ik het er moeilijk mee zou hebben, maar dat ik het er zó moeilijk mee zou hebben had ik niet verwacht.
Ik ben erachter gekomen dat mijn hart bij mama Ngina ligt. Ik ben zeker van plan om tijdens de weekenden dat we hier zijn, even langs te wippen.
Het was een mooie tijd bij mama Ngina, maar ik heb ook zin om naar Rangala te gaan!
Liefs,
De derde week dat we bij onze stage waren, kregen alle kinderen in Kenia vakantie. Dit betekend dat AL de kinderen bij mama Ngina thuis zijn (tussen de 50/60 kinderen). Hieraan moest ik weer wennen, maar ook dit wende vlug. Ik dacht altijd dat ik alleen goed overweg kon met de kleine kindjes, maar deze stage heeft me het tegendeel bewezen. Ik heb ontzettend genoten van de tijd bij de oudere kids. In Kenia spreken ze veel Engels, en daarnaast een aantal lokale talen (Lulo en Swahili). Maar de kinderen leren alleen Engels op school. De communicatie met de kleine kinderen is dus best een dingetje geweest. Gelukkig konden we goed communiceren met de ouderen en waren ze ook niet te beroerd om ons een beetje te helpen.
Hoe een dag stage eruit ziet:
M'n wekker gaat 's morgens om half 7 af. Dan ga ik me klaar maken (douche, omkleden en ontbijten). om 7:45 staat de tuktuk voor de deur. Dan rijden we eerst langs het District Hospital waar drie meiden stage lopen (1 in het ziekenhuis, zij studeert doktersassistent en de andere 2 op de psychiatrische inrichting). Daarna rijdt Sammy (onze driver) door naar mama Ngina. Hier worden we iedere ochtend vol lof ontvangen. De tweede week wist iedereen m'n naam al (hier maakte ze ook goed gebruikt van, het was niet bijzonder als ik af en toe hoofdpijn had). Nadat we hartelijke onthaalt waren, liepen we door naar de baby's. Onderweg gaven we iedereen netjes een handje, natuurlijk. Als we een beetje met de baby's gespeeld hebben gaan we een rondje doen over het terrein. Hierna is het tijd voor thee. In het begin kregen we Keniaanse thee (melk en suiker met een beetje thee), maar nadat we hadden aangegeven dat we liever black-tea hebben kregen we die. Na de thee gaan we altijd bij de ouderen kinderen zitten. Wat we daar doen, kan ik kort over zijn: we zitten altijd te dollen met elkaar. En geloof me, geen enkel moment met de oudere kinderen is saai of hetzelfde. 's Middags hielp ik soms in de keuken of gingen we nog naar de baby's. Om 4 uur komt onze tuktuk weer en dan is het alweer tijd om naar huis te gaan.
Het klinkt alsof we niet zoveel doen op een dag, en dat is ook zo. Maar daar buitenom vind ik het super leuk! Vandaag was dus onze laatste stagedag. We hebben vanmorgen stoelen, tafels en verf gekocht van het sponsorgeld. Hiermee hebben we het klaslokaal opgeknapt. Morgen zie ik het resultaat, en ik ben hier super benieuwd naar.
Om kwart voor 4 was Sammy er en toen kwam toch echt het moment van afscheid. Ik had wel gedacht dat ik het er moeilijk mee zou hebben, maar dat ik het er zó moeilijk mee zou hebben had ik niet verwacht.
Ik ben erachter gekomen dat mijn hart bij mama Ngina ligt. Ik ben zeker van plan om tijdens de weekenden dat we hier zijn, even langs te wippen.
Het was een mooie tijd bij mama Ngina, maar ik heb ook zin om naar Rangala te gaan!
Liefs,
-
08 Mei 2017 - 13:55
Opa En Oma:
Esther fijn dat je het zo naar je zin heb gehad op je eerste stage. We hopen dat waar je nu komt het ook weer fijn en leerzaam mag zijn. Heel veel succes! -
19 Mei 2017 - 11:02
Wim Staat:
Dag Esther, Wat een geweldige ervaring om zo in Afrika stage te lopen. Van harte alle goeds toegewenst bij het tweede deel. Een hartelijke groet van Wim en Trudy Staat van de Molendijk -
22 Mei 2017 - 18:11
Robin Mol:
Hey Esther,
Fantastisch om dit te lezen en te zien dat je zo'n leuke tijd hebt gehad op je eerste stageplek. Hoe is het nu in Ranagala? De tijd vliegt voorbij. Ben benieuwd naar je nieuwe verhalen. Geniet ervan zolang het duurt.
vr gr,
Robin -
17 Juni 2017 - 09:10
Nina Langenberg:
Esther
alweer bijna afgelopen in Kenia.
wat gaan 3 maanden toch snel
een hele goede terugvlucht.
Je hoort nog van Gerda en mij over de evaluatie
Gerda en Nina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
